Ikona Świętej Rodziny
Przesłanie ikony Świętej Rodziny
Ikona Świętej Rodziny jest ikoną współczesną. Została stworzona przez siostrę Marię-Paulę, zakonnicę benedyktyńskiego klasztoru na Górze Oliwnej w Jerozolimie. Siostra napisała ikonę na prośbę Marii i Ludwika d’Amonville, odpowiedzialnych za Ruch Equipes Notre-Dame. Ikona ta została również w roku 1988r ofiarowana przez członków Ruchu Equipes Notre-Dame przedstawicielom Ruchu Światło-Życie Domowego Kościoła. Wydarzenie to miało miejsce w Lourdes we Francji, gdzie odbywał się Międzynarodowy Kongres Equipes Notre-Dame.
Przesłanie ikony Świętej Rodziny to zjednoczenie (komunia) Świętych Osób. Ikona ta wyraża zjednoczenie, miłość, życie małżeństwa i rodziny chrześcijańskiej, która podąża do świętości i do budowania komunii we własnym małżeństwie i rodzinie. Przedstawiony na ikonie Święty Józef przygarnia Maryję. Oboje mają złączone dłonie, obejmując Jezusa, który swoją lewą rękę łączy z rękoma Maryi i Świętego Józefa. Natomiast prawą rękę Jezus ma podniesioną do błogosławieństwa, wskazując zarazem na Matkę Bożą. Złączone dłonie przedstawiają jedność Chrystusa z parą małżonków złączonych przysięgą małżeńską. Pokazują one jak ważne jest dla każdego małżeństwa, aby trzymać się Jezusa. Zarazem każdy z osobna jak i razem. Chrystus jest zawsze przy nich i pomiędzy nimi, małżonkami, poprzez sakrament małżeństwa.
W ikonografii łuk często symbolizuje obecność Bożą, przymierze Boga z ludźmi. W ikonie Świętej Rodziny łuk łączy i jednoczy Maryję i Józefa, całą Świętą Rodzinę. Ukazuje przymierze Boga z małżonkami i z rodziną. Środek idealnego okręgu znajduje się w momencie zetknięcia głów Maryi i Józefa. Złocisty łuk wyobraża światło Boże, jakim kierowała się Rodzina Święta w swoim życiu. Ikona Świętej Rodziny uobecnia wiele symboli i znaczeń, dlatego też zapraszam do jej kontemplowania, a najpierw do jej napisania.
Etapy pisania ikony Świętej Rodziny
Etapy pisania ikony rozpoczynam jak zawsze od wykonania podlinnika i przeniesienia go na podobrazie. Następnie pigmentem umbrą brunatno-czarną z medium pokrywam główne linie postaci. Twarze i ręce Świętej Rodziny maluję kilka razy umbrą naturalną, jeśli w którymś momencie nie widać konturów oczu, ust i nosa, poprawiam je umbrą brunatno-czarną. Kolejnym etapem jest nanoszenie pigmentów umbry naturalnej cypryjskiej z ochrą jasną i odrobiną żółcień kadmowa w miejsca, gdzie na twarzach jest światło. Natomiast dla ocieplenia twarzy pokrywam ochrą czerwoną miejsca na policzkach, na czole, na szyi, przy nosie. Po dokładnym wyschnięciu położonych warstw, stopniowo rozjaśniam twarze dodając do wcześniejszych pigmentów bieli tytanowej lub cynkowej. Zaczynam w pierwszej kolejności rozjaśnianie twarzy Matki Bożej, następnie Świętego Józefa i Dzieciątka Jezus. W ten sam sposób rozjaśniam stopniowo dłonie Świętej Rodziny.
W czasie, gdy czekam aż tempera położona na twarzach wyschnie, nakładam pierwsze warstwy na szaty Świętej Rodziny. Szatę Maryi pokrywam kilkoma warstwami czerwieni kadmowej ciemnej z odrobiną umbry naturalnej cypryjskiej i czerwieni żelazowej. Szatę Świętego Józefa maluję ochrą oranżową z umbrą naturalną cypryjską, oczywiście kilkoma warstwami. Pigmenty do szaty Dzieciątka Jezus to ochra czerwona z ochrą jasną i odrobinką żółcień kadmowa. Szatę białą maluję wychodząc od pigmentów umbra zielona plus ultramaryna jako baza i stopniowo rozjaśniam dodając bieli tytanowej. Przy szacie Józefa i Maryi tam gdzie występuje szata niebieska, używam pigmentu błękit pruski z odrobinką ultramaryny plus bieli tytanowej.
Kolejnym etapem pisania ikony jest jej ozłocenie, naniesienie nimbów i opisanie imionami Świętej Rodziny. Głównie na ikony, które piszę nakładam szlagmetal na mikstion 15-to minutowy. Dokładny sposób przyklejania płatków szlagmetalu na podobrazie będzie można znaleźć na blogu w osobnym artykule. Po ozłoceniu ikony maluję nimby oraz łuk łączący Świętą Rodzinę farbą akrylową koloru sjena palona. Tą samą farbą nanoszę imiona Jezusa, Matki Bożej i Świętego Józefa. Można jeszcze pomalować boki ikony farbą akrylową dla pełnego jej wykończenia, ale nie jest to konieczne.
Refleksje podczas pracy
Pisanie ikony Świętej Rodziny dobiegło końca. Tak więc teraz wystarczy poświęcić ikonę, pomodlić się przed nią i podziękować Panu Bogu za chwile jakie doświadczyłam podczas jej pisania. Bo przecież były i radości i trudy i zmagania się z samą sobą, ze swoimi niedomaganiami, ale i z materią tempery jajecznej, pigmentami. Największą radością dla mnie jest, gdy z malowanych twarzy Świętej Rodziny wydobywa się światło. Jeszcze niedokładnie wyprowadzone rysy twarzy, ale ja widzę w Nich piękno. Szczególnie jestem zakochana w Matce Bożej. Ikona Świętej Rodziny jest mi bardzo bliska, ponieważ jest ikoną Domowego Kościoła gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie do którego należymy razem z mężem. Ikona była z nami od początku naszego małżeństwa, gdy jeszcze nie należeliśmy do DK. Dlatego też, tym bardziej chciałam napisać tę ikonę i podzielić się doświadczeniem jej pisania.
