Szlifowanie zagruntowanej deski
Papier ścierny do szlifowania
Szlifowanie zagruntowanej deski zaczynam papierem ściernym, narzędziem, które jest niezbędne, aby deska pod ikonę była dobrze przygotowana. Podejmuję szlifowanie dopiero wtedy, gdy upewnię się, że podobrazie jest całkowicie suche, zwykle dwa lub trzy dni po gruntowaniu. Szlifowanie zagruntowanej deski rozpoczynam papierem ściernym o najgrubszym ziarnie 120 lub 180. Papier ścierny o najgrubszej ziarnistości usunie wszystkie drobne pozostałości gruntowania. Szlifuję kolistymi ruchami całą deskę oraz jej boki, robię to bardzo dokładnie. Następnie zmniejszam ziarnistość papieru ściernego na 320 a potem na 600. Szlifuję, aż usunę wszystkie zagłębienia i nierówności lub rysy po wcześniejszym papierze ściernym. Na każdym etapie szlifowania, zanim przejdę do mniejszej ziarnistości papieru, oczyszczam deskę i papier, aby zobaczyć ewentualne rysy. Staram się szlifowaniem nie uszkodzić lewkasu. Postęp szlifowania oceniam w poziomym świetle. Na koniec zmieniam wcześniejszy papier ścierny na ziarnistość 1200.
Polerowanie zagruntowanej deski na lustro
Polerowanie deski wykonuję papierem ściernym o najmniejszej ziarnistości np. 1200 i wygładzam ostatecznie zagruntowaną deskę na tzw. lustro. Do szlifowania najdrobniejszym papierem ściernym przechodzę dopiero wtedy, gdy usunę wszelkie rysy i zadrapania. Szlifuję starannie, aby powierzchnia lewkasu była śliska i gładziusieńka. Nadmiar pyłu, który powstał na desce od szlifowania można oczyścić wilgotną ściereczką lub gąbką. Wygładzam do momentu, aż powierzchnia deski nie będzie miała zgrubień i rys, gdy przejadę po niej palcami dłoni, ona rzeczywiście będzie gładka i śliska, niczym kość słoniowa. Miejsca wypolerowane będą wydawały się bardziej białe niż powierzchnia nieoszlifowana. Będzie je można łatwo zobaczyć przy dobrym świetle, czy to dziennym, czy przy lampie, którą można nachylić i pod kątem będzie widać wszystkie niedoskonałości.
Wykończenie brzegów deski
Wykończenie brzegów zagruntowanej deski wykonuję w ten sam sposób co podobrazia, szlifując najpierw papierem ściernym o grubszej gramaturze i schodząc na najniższą ziarnistość. Jeśli zauważę, że na odwrocie deski mam jakieś plamy od pozostałości gruntowania, to zmywam je zwilżoną w wodzie gąbką lub ściereczką. Chodzi o to, aby podobrazie było czyste i starannie wykończone z obydwóch stron. Na tak przygotowanym podobraziu możemy zacząć pisać upragnioną ikonę. Kolejnym krokiem jest naniesienie grafiji, ale to już w następnym poradniku.
